Op Sardinië, een van de Blue Zones op aarde – mensen blijven er heel lang ‘jong’ – ben je te gast bij Hollandse Sardijn Sam. Hij brengt je lopend op de mooiste plekken, in een prachtige omgeving, van heuvels tot rotskust tot strand. Hij is veilig-avontuurlijk, nuttig-creatief en dankzij hem komen we ook op plekken waar zelfs locals geen idee van hebben.

Je komt soms best diep in een groen gebied in West-Sardinië. Vriendelijke mensen, áls we er een zien, met hun eigen dingen bezig: het land, eten, hun cultuur. Ze hoeven helemaal niets van ons. Wel zo relaxed en anders dan in toeristische hotspots. Wij gaan ook ons eigen gang. Een praatje maken we wel, zelfs als ze geen Engels spreken.

We verblijven in een zeer pittoresk dorpje met een uitstekende sociale sfeer.  Het ligt aan de binnenkant van een oude vulkaan, dus al naar de supermarkt of bar lopen vraagt wat inspanning gaandeweg, nooit saai. Er zijn drie puike restaurants ook, de bar is op het terras in de zon, de watervallen zijn geweldig, en erachter kun je zelfs stiekem zwemmen, wat verder niemand weet, en jij binnenkort wel. Sprankelend ga je je voelen! De afdeling in de kloof kun je heerlijk nuttig mindful wandelen doen. Achter het parkeerplaatsje een muurtje over en dan 20 meter verder sta je op een majestueuze plek. De boomtoppen willen er wel eens bewegen ook als het niet waait. Soms is het magisch. En sowieso ga je met een enorm lichaamsvertrouwen terug naar huis. Klaar voor any winter.

Het zal je verbazen, dit is ook best een gastronomische reis, waarbij we de hoeveelheden beperkt houden. Toch is het net ietsje leuker als we bijvoorbeeld ook een proeverij gaan doen, bij diverse plekken om de hoek, bij mensen die een Michelin-ster zo binnenhalen, maar dat gewoon niet willen: ‘Te veel stress, Sam, en afleidingen van gewoon lekker koken.’ Dat lekker koken kunnen ze hier nog heerlijk in alle rust.

Dit niet-toeristische gebied is niet-toeristisch omdat je soms wat soepele meters moet afleggen – en dan ook nog eens in de goede richting, wat moeilijk kan zijn, zonder borden – om ergens te komen. Maar dan sta je opeens ook te kijken. Wat zijn dat voor torens? Kunnen we erin? Erop? Je komt bijzonder ontdekkend in contact met de natuur, een bijzondere cultuur, een hele fijne, oeroude energie. Zie je die beetje bibberige schapen op de achtergrond. Dat zijn thuisblijvers. Zie je die witte? Dat zijn wij, na een weekje Sardinië. Weer terug, maar heel positief, welbewust, kalm, uitstraling. Verschil!

De meeste retreats gaan naar een zwembad, met dingen eromheen. Eh, we hebben de zee! :). Dit is het eerste strand dat we tegenkomen, het water is nog warm van de zomer. Al die parasols rechts zijn weg. En achter de dame op de foto is een rotskust waar je schit-te-rend langs de zee kunt wandelen. En een superplek voor dé yoga-foto van jou! We lopen daar en waarschijnlijk denk je dan: ‘Goh, en ik twijfelde nog zo over meegaan! Ha!’ En dan zijn we nog niet eens terug bij de auto. Daarvoor blijkt er nog een extra bijzonder soort wellnessbad in de zee te zijn, uitstekend voor de huid. En waarschijnlijk lachen we ons daar een sixpack. En duiken we nog even het prachtige zeewater in. Dat is hier net ietsje zouter, en dat voelt nadien ook net ietsje strakker. Ook vandaag weer: wát een dag!

] Na het ontbijt… hebben we misschien voor het ontbijt al gewandeld, tot waar een zonnegroet wel terecht is! Weet je hoe mooi dat hier is! Of we zien je bij het ontbijt, aangevuld, tot wat we in Nederland ook waarderen. Daarna gaan we ergens heen, deel auto, deel lopen. Vaak iets bijzonders, moois, betekenisvols. Waarschijnlijk hebben we picknickspullen mee. We doen ook altijd een stop onderweg, barretje wijntje, koffietje.

Ook zo’n bijzondere plek – waar alleen rond 21 juni het zonlicht precies zo binnen schijnt – bezoeken we. Dan weet je al waar je volgend jaar misschien je gezin mee naartoe neemt. Een andere bijzondere plek is waar vijf leylijnen elkaar kruisen, een unieke plek ter wereld, op een half uurtje. Super wandelen en mediteren en ontspannen voelen, daar! Zo zijn er wel meer plekken waar je aanvankelijk denkt: ‘zo, dit is middle of nowhere!’ Maar al snel blijkt: middle of sómewhere. Je komt echt met verhálen thuis!

Oh ja, we slapen deels in een 14-eeuws historisch huis, een fijne basis, zie op Google Maps: Sardinia Retreat Base. Uitstekende reviews. Het is van Sam. En in een huis 15 seconden verderop, ook ‘niet verkeerd’. Zelfs kritische tieners noemen de omgeving ‘very Instagrammable!’ Een foto van jou op die scooter kan natuurlijk! Het huis kun je opzoeken ook op Booking.com: het kreeg over 2021 de score van bijna een 10: 9,8!